لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: . با توجه به شیوع سوءمصرف مت آمفتامین و لزوم درمان های مناسب، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تحریک با جریان مستقیم (tDSC) از روی جمجمه ی ناحیه ی پشتی-جانبی قشر پیش پیشانی برتغییر میزان ولع مصرف در سوءمصرف کنندگان وابسته به مت آمفتامین بود. مواد و روش: در این پژوهش شبه آزمایشی دو سو کور مقطعی، با پیش آزمون و پس آزمون، 30 بیمار وابسته به مت امفتامین بر اساس معیارهای ورود به مطالعه وارد شدند. یک تحریک آندال و یک تحریک شم 20 دقیقه ای با شدت 2 میلی آمپر را به صورت تصادفی بر روی ناحیه پشتی-جانبی قشر پیش پیشانی راست مغز افراد اعمال شد و این درحالی بود که افراد پس از گذشت 10 دقیقه از تحریک، آزمون کامپیوتری القاء ولع مصرف با استفاده از نشانه را انجام می دادند. ولع مصرف لحظه ای افراد قبل از تحریک، همزمان با تحریک و بعد از اتمام تحریک الکتریکی با یک مقیاس خطی-بصری (VAS) صد درجه ای سنجیده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که 10 دقیقه پس از شروع تحریک الکتریکی در گروه tDCS واقعی میزان ولع به شدت کاهش یافت، در حالی که در گروه tDCS ساختگی میزان ولع به مت آمفتامین تغییر چندانی نکرد. همچنین مقایسه پس از آزمون (20 دقیقه) در هر گروه نشان داد که میزان ولع مت آمفتامین در هر دو گروه افزایش یافته است (P>0. 05). نتیجه گیری: به کارگیری روش تحریک الکتریکی مغزی به عنوان یک روش درمانی مکمل برای کاهش ولع مصرف مواد پیشنهاد می شود.

تغییر شناختی به عنوان یک روند عادی پیری به خوبی در ادبیات علمی اثبات شده است. برخی از توانایی های شناختی همانند استدلال، حافظه و سرعت پردازش اطلاعات به تدریج و به مرور زمان دچار کاهش می شوند. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی توانبخشی راهبردهای شناختی-فراشناختی بر عملکردهای لوب پیشانی پشتی جانبی در سالمندان انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری مورد پژوهش تمامی افراد سالمند مرد ساکن در مرکز سالمندان میلاد بوکان در سال 1398 بودند. از بین این افراد 30 سالمند (دو گروه 15 نفری) به روش نمونه گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و به روش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون های استروپوعملکرد پیوسته بودند. داده های به دست آمده از طریق آزمون کوواریانس تک متغیری با رعایت پیش فرض های آن تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان دادند که توانبخشی راهبردهای شناختی-فراشناختی تاثیر مثبت و معناداری بر عملکردهای لوب پیشانی پشتی جانبی سالمندان دارند (001/0>P). نتایج به دست آمده همچنین نشان داد که روش توانبخشی راهبردهای شناختی-فراشناختی می تواند موجب بهبود عملکردهای لوب پیشانی پشتی جانبی از جمله سرعت پردازش اطلاعات و تداوم توجه شود و پیشنهاد می شود از روش توانبخشی راهبردهای شناختی-فراشناختی در جهت بهبود و ارتقای کارکردهای شناختی سالمندان استفاده شود.

زمینه و هدف: اختلال نقص توجه/بیش فعالی، اختلالی عصبی رشدی است. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی تحریک مستقیم الکتریکی آندی در قشر پیش پیشانی پشتی جانبی بر نظم جویی شناختی هیجان در نوجوانان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. روش بررسی: روش این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. از بین نوجوانان 14تا18 سال دارای علائم اختلال نقص توجه/بیش فعالی مراجعه‏کننده به کلینیک‏های روان پزشکی شهر کرمان، سی نفر داوطلب واجد شرایط به شکل تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. سپس با گمارش تصادفی پانزده نفر در گروه مداخله و پانزده نفر در گروه گواه قرار گرفتند. نمرات متغیر نظم جویی شناختی هیجان ازطریق پرسش نامهٔ نظم جویی شناختی هیجان (گرانفسکی و کرایج، 2007) در دو نوبت زمانی قبل و بعد از درمان تحریک الکتریکی آندی مقایسه شد. تحلیل داده ها بااستفاده از آزمون تحلیل کوواریانس صورت گرفت. سطح معناداری آزمون ها 0٫05 بود. یافته ها: نتایج داد، نمرات پرسش نامهٔ نظم جویی شناختی هیجان در نوجوانان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی در گروه مداخله و بعد از دریافت درمان درمقایسه با گروه گواه، به طور معناداری افزایش پیدا کرد (0٫001>p). نتایج مربوط به اندازهٔ اثر مشخص کرد، 58درصد از تفاوت بین گروه مداخله و گواه در متغیر نظم جویی شناختی هیجان ناشی از اجرای تحریک الکتریکی آندی مغز بود. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش مشخص کرد، از تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز می توان به عنوان درمانی مکمل برای بهبود نظم جویی شناختی هیجان در نوجوانان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی استفاده کرد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: نقص توجه و بیش فعالی دو علامت اولیه در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی است. باتوجه به توسعهٔ روش های جدید برای کاهش آسیب های کودکان در این جمعیت، پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر تحریک قشر پشتی جانبی پیش پیشانی مغز و مقایسهٔ آن با برنامهٔ ذهن آگاهی بر توجه و بیش فعالی در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری بود. جامعهٔ آماری را کودکان 7تا10سالهٔ مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی‏ مراجعه کننده به کلینیک روان پزشکی کودکان در کرمانشاه تشکیل دادند.‏ درمجموع 45 کودک 7تا10سالهٔ مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی داوطلب واجد شرایط در مطالعه وارد شدند و به طور تصادفی در سه گروه تحریک قشر پشتی جانبی پیش پیشانی و تمرین ذهن آگاهی و تحریک ساختگی قرار گرفتند. در پیش آزمون والدین مقیاس درجه بندی سوانسون، نولان و پلهام (سوانسون و همکاران، 1980) را‏ تکمیل کردند. اجرای مداخلات در پانزده جلسه بود که گروه های تمرینی به مداخلات مدنظر پرداختند. بلافاصله بعد از جلسهٔ پانزدهم، پس آزمون و پیگیری در دو دورهٔ یک ماهه و شش ماهه انجام گرفت. داده ها بااستفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخهٔ 24 در سطح معناداری 0٫05 تحلیل شد. یافته ها: اثر اصلی زمان و اثر اصلی گروه بر نقص توجه و بیش فعالی معنادار بود (0٫001≥p). نتایج آزمون تعقیبی نشان داد، در هر دو گروه مداخله ای، نمرات نقص توجه و بیش فعالی در پس آزمون و پیگیری کاهش معناداری درمقایسه با پیش آزمون داشت (0٫001≥p). این کاهش به طور معناداری در گروه تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز بیشتر از گروه برنامهٔ ذهن آگاهی بود (0٫001≥p). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز در ناحیهٔ قشر پشتی جانبی پیش پیشانی مغز درمقایسه با برنامهٔ ذهن آگاهی در بهبود علائم نقص توجه و بیش فعالی و ماندگاری آن ها برتری دارد.

مقدمه قشر پیش پیشانی پشتی-جانبی اغلب به عنوان یک هدف تحریک کننده در مغز انتخاب می شود. طیف وسیعی از عملکردهای شناختی که می توان با تحریک این ناحیه تعدیل نمود، پیش بینی اثر تحریک دقیق را دشوار می سازد. تحریک قشر پیش پیشانی پشتی-جانبی با تحریک الکتریکی مغزی می تواند در اصلاح دامنه وسیعی از فعالیت های شناختی موثر باشد. از یک فعالیت نسبتا ساده و سطح پایین مانند فرایند توجه تا عملکردهای پیچیده شناختی مثل تصمیم گیری و حافظه کاری می توانند تحت تاثیر تحریک الکتریکی مغزی قرار بگیرند. اثرات تحریک الکتریکی مغزی بسیار متنوع و وابسته به پارامترهای تحریکی مختلفی است که گاهی اوقات منجر به نتایج متضاد می شود. هدف از این مطالعه بررسی و شناسایی نتایج حوزه های شناختی ناشی از تاثیر تحریک الکتریکی مغزی بر قشر پیش پیشانی پشتی-جانبی بود. نتیجه گیری: فعالیت های شناختی پیچیده متعددی در قشر پیش پیشانی پشتی-جانبی انجام می گیرد. تحریک این ناحیه با تحریک الکتریکی مغزی همزمان چندین عملکرد شناختی را فعال می کند. این می تواند منجر به تسهیل و گاها مهار عملکرد شناختی شود که متعاقبا ممکن است برخی اختلالات رفتاری را تقویت کند. برای بهبود درک ما از مکانیسم های عصبی تحریک الکتریکی مغزی بر عملکردهای شناختی تعدیل شده توسط قشر پیش پیشانی پشتی-جانبی، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

این پژوهش به منظور بررسی تحریک الکتریکی مستقیم فراجمجمه ای مغز بر حافظه کاری در افراد ورزشکار و غیر ورزشکار انجام شد. بنابراین 48 شرکت کننده (18-30 سال) به روش هدفمند انتخاب شدند. سپس به طور مساوی به دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار تقسیم شدند. هر گروه به طور تصادفی به دو زیرگروه مساوی تحریک واقعی و ساختگی تقسیم شدند. تحریک واقعی و ساختگی با شدت جریان الکتریکی دو میلی آمپری به مدت 20 دقیقه و طی سه جلسه ارایه شد. نرم افزار ان-بک برای ارزیابی حافظه کاری استفاده شد. نتایج نشان داد گروه ورزشکار نسبت به غیر ورزشکار و گروه تحریک واقعی نسبت به گروه تحریک ساختگی دارای عملکرد بهتری بودند. گروه ورزشکار در شرایط تحریک واقعی در مرحله پس آزمون پیشرفت کردند. مطابق با یافته های حاضر تحریک الکتریکی مستقیم مغز به طوری که تحریک آند و کاتد به ترتیب بر روی قشر پیش پیشانی جانبی-پشتی چپ و راست اعمال شود، باعث بهبود عملکرد حافظه کاری در افراد ورزشکار می شود.